سابقه تاریخی روابط و اختلافات مرزی ایران و عراق
در اوایل قرن دهم هجری شاه اسماعیل صفوی
موفق شد با کمک ایلات و عشایر شیعی مذهب آذربایجان و گیلان، حکومت‌های
مستقل محلی و نظام ملوک‌الطوایفی را در گستره سرزمین ایران برانداخته و
دولت مرکزی قدرتمندی را که سلسله صفویه نام گرفت در ایران تأسیس نماید.
این امر چه از جنبه سیاسی و چه از نظر مذهبی موجبات نارضایتی و ناراحتی همسایه غربی ایران یعنی امپراطوری عظیم عثمانی گردید که ادعای خلافت بر مسلمین را داشت و مایل به قدرتمند شدن ایران در منطقه نبود و آن را رقیبی برای خود می‌پنداشت.
در نتیجه جنگ‌های خونین ایران و عثمانی که در
حقیقت، جنگ تضاد منافع دو ابر قدرت منطقه‌ای بود آغاز شد که تا پنج قرن
بعد و انحلال امپراتوری عثمانی ادامه یافت و حدود 24 جنگ بین این دو دولت
واقع شد که اولین آن نبرد معروف چالدران در 914 هجری قمری و آخرین آن در
سال 1238 هجری قمری (در زمان سلطنت فتحعلی شاه قاجار) رخ داد.
